Dat de chef van een klachtenbureau een dag met zijn liefje prefereert boven eentje met een vervelende inspecteur lijkt me vrij normaal. De poppen gaan pas echt aan het dansen als hij zich ook nog laat vervangen door zijn secretaresse Daisy (met wie hij een meer dan goede relatie onderhoudt) en zijn pas aangeworven klerk.
Zeker als Daisy's man stilaan lont begint te ruiken, maar daarbij eerst de inspecteur voor de "liefhebbende" chef houdt en later zelfs de klerk.
De komst van allesbehalve normale klanten maakt het geheel nog pikanter en zorgt uiteindelijk voor zoveel misverstanden en komische situaties dat alle ingrediënten voorhanden zijn om van een dolle klucht te mogen spreken.
